Nederlandse leeuwen verslinden Spaanse kampioen

Ambiance voor historische WK thriller

 

Nog niet eerder was de reprise van een WK finale tevens een poulewedstrijd op een volgend wereldkampioenschap. Vrijdag de 13e, volle maan, Salvador, de eerste wedstrijd op het WK Brazilië, de drie verloren wedstrijden op het EK nog (vaag) in het achterhoofd. De ingrediënten voor een spannende WK –thriller waren onbewust aanwezig in de wedstrijd van Oranje tegen regerend Wereld en Europees kampioen Spanje. De verwachtingen zijn laag, de supporter voor de buis hoopt op een gelijkspel, analytici en critici (waaronder het VI Oranje trio Derksen, Genee en van der Gijp) verguizen het systeem en bestempelen het team van van Gaal als kansloos.

Moeilijke start

De start is rommelig met behoorlijk wat overtredinkjes van een (over?)geconcentreerd Nederlands elftal. Angstig, creatiefloos voetbal overheerst het eerste kwartier. Een botsing op het middenveld. Toch is de eerste grote kans voor Oranje. Via een steekpass van Robben komt Wesley Sneijder oog in oog met Casillas. De Spaanse sta-in-de weg pareert kundig het weinig verrassende schot van de Nederlander in Turkse dienst. Onbewust zullen er beelden van de finale van 2010 opdoemen. Vanaf dat moment heerst Spanje. 

De ploeg van coach Del Bosque schuift traag maar met genadeloze precieze, bijna hautain de bal toe. Nederland loopt achter de feiten aan en probeert met man en macht de bal tegen te houden.De Nederlandse toeschouwer beleeft hachelijke momenten. Door kordaat ingrijpen van  onder meer Aston Villa speler Ron Vlaar kan Nederland de schade beperkt houden.   

Na weer een gevaarlijke steekpass lijkt Stefan de Vrij op tijd redding te brengen met een glijdende sliding op het natte veld.

Costa controleert de bal in het strafschopgebied. Er is even contact en scheidsrechter Rizzoli uit Italië wijst naar de stip. Weer faalt de arbitrage, want in de herhaling is te zien dat juist het been van Costa de Feyenoord verdediger raakt.Vanaf 11 meter faalt Xabi Alonso niet, al is Jasper Cillessen er vlakbij.

Opmerkelijk en mogelijk kenmerkend voor het elftal is dat er nauwelijks geklaag of non-verbale frustratie te merken is. Nederland probeert de draad op te pakken.

De ommekeer
Twee, zeer waarschijnlijk drie momenten luiden dan de grote ommekeer in.

Moment 1:

Jasper Cillessen heeft al meer te doen gekregen dan in een gemiddelde wedstrijd bij Ajax. Soms kundig, soms met kunst-en vliegwerk houdt hij de Nederland op de been. David Silva breekt door en controleert de bal. Jasper Cillessen lijkt te laat te komen als de Spanjaard –Engels kampioen met City- de bal mooi wil stiften. Met een uiterste reactie van de Ajax keeper valt de bal in het zijnet.

Moment 2:

Daley Blind krijgt de bal op links. En wat de toeschouwers zien, ziet de 12-voudige international ook. De ruimte rechts achter de verdediging en loopactie van Van Persie. De speler van Manchester United is nog weinig in het spel voorgekomen, maar stopt al zijn brille en venijn in deze actie. Hij taxeert de bal, terwijl Iker Casillas –net als bij de tegengoal in de Champions League - ver voor zijn goal staat. MVP taxeert de bal en zweeft gracieus naar de bal. Op het moment van raken gooit hij met gevoel zijn lichaam erachter aan om de bal een extra zwiep te geven. Met een perfecte boog gaat de bal over de aan de grond genagelde keeper in de kruising.

De tweede gevaarlijke aanval is meteen een (wereld)goal. Waar Spanje op 2-0 had kunnen staan, staat het nu, vlak voor rust 1-1. Boem, een mentale dreun voor ‘la Furia Roja’.

Moment 3:

Louis van Gaal spreekt zijn mannen toe. Wat hij exact heeft gezegd is nog onduidelijk. Dat het geen monotoon standaard praatje is geweest staat vast, de bondscoach weet de spelers ter aken. “De bondscoach had zo’n goede speech in de rust” onthult Martins Indi. Oranje komt met hartstocht, energie, revanchegevoelens en strijdlust uit de kleedkamer.

Wat een verschil in de tweede helft. In het eerste deel speelt de strijd zich vooral af op het drukke middenveld. Spanje probeert met het aloude tiqui-tacqua voetbal de bal achter de centrale Nederlandse verdediging te steken. Vooral Iniesta blinkt uit en zet zijn ploeggenoten vaak gevaarlijk voor de Nederlandse goal.

Terwijl in bedrijf 1 de Nederlandse verdedigers overuren maken, zien we in het tweede deel voornamelijk de nog relatief frisse aanvallers vol gas geven. Opeens is de wedstrijd een ‘box-to box’ wedstrijd geworden. Er komt meer ruimte en het spel speelt zich op het volledige veld af. Nederland is gevaarlijk met snelle uitbraken, het middenveld wordt overgeslagen en de weg naar het Spaanse doel ligt open.

Van Persie en Robben slachten Spanje

Spanje is op dat moment murw gebeukt. Het seizoen duurt te lang voor de wat verzadigd lijkende sterren, die veel wedstrijden op Europees niveau en de grote competities er op hebben zitten.

Een Oranje tyfoon teistert de Spaanse spelers die een siësta lijken te houden. In vergelijking met het vorige EK is de honger van de Nederlandse leeuwen tekenend en kenmerkend. Oranje ruikt bloed en doelpunten. 

Zelfs provocaties van de  Diego Costa  worden gepareerd. Martins Indi incasseert een (k)opstootje van de voormalige Braziliaanse "bad boy" professioneel en laat zich niet verleiden.

Even  later geeft Blind vanaf links een dieptepass. De controle van Robben is meesterlijk. In een beweging draait hij weg van Piqué en Ramos om vervolgens Casillas te kloppen. De lach breekt door op het gezicht van de Groninger. Vier jaar heeft hij op dit moment geaast. De 2-1 voorsprong valt 8 minuten na de rust. Met de regelmaat van een machine vallen de doelpunten ongeveer elke 8 minuten na elkaar.

 

Oranje is helemaal los als Van Persie de bal in een keer uit de lucht plukt en met een geweldig schot de lat teistert. Stefan de Vrij komt bij een vrije trap mee naar voren. De bal van Sneijder is scherp, de timing van de Nederlandse centrale verdediger perfect, als hij de bal zijwaarts binnen kopt, bijna vanaf de achterlijn. Tergend langzaam rolt de bal in de goal. Nummer drie is binnen. Weer 8 minuten later is Casillas de weg kwijt en speelt de bal voor zich uit. Normaal kan het net, maar niet als je een lichaamskunstenaar als van Persie in de buurt hebt. Als een roofdier maakt hij de Spaanse keeper het leer afhandig om knap en sierlijk op de been te blijven en nog net op tijd met links binnen te punteren: 4-1.

Historische zege

In de 80^e minuut wordt de bal diep gespeeld van eigen helft. Robben loopt er onvermoeibaar achteraan. Hij wint het sprint duel met Sergio Ramos en laat Casillas als een grabbelende figurant achter. De twee Spaanse verdedigers ontwijkt hij behendig en hij schiet de bal genadeloos in de kruising. Casillas wil dan het liefst door de grond zakken.  Spanje probeert nog een tegentreffer te forceren, maar Cillessen is attent. Zelfs invaller Fernando Torres (ingevallen voor Costa) kan een ogenschijnlijk makkelijke bal niet scoren als de Oranje sluitpost al geklopt is. Blind brengt redding. De concentratie lijkt af te nemen, de vreugde en ongeloof neemt toe.  Nederland krijgt enorme kansen om de voorsprong naar 7-1 of 8-1 te tillen. Van Persie (die als eerste Nederlander op 3 WK's wist te scoren) en de invallers Lens, Wijnaldum missen. De scherpte is er van af. Het is bijna pijnlijk te zien hoe de Spanjaarden worden afgetroefd en voorbijgelopen. De 5-1 is de grootste zege van Oranje op een WK.

Van Gaal lacht zijn tanden bloot, viert de treffers als een kind zo blij mee en zal ongetwijfeld een lange neus naar de critici trekken. Toch waakt de veldheer van Oranje voor overschatting “Aardig begin, maar we hebben voorlopig nog helemaal niets, hoor” is zijn relativering.