Federer verslaat Nederland in Davis Cup

Eerste dag Davis Cup Nederland -Zwitserland

Vandaag streden Nederland en Zwitserland om een plaats in de wereldgroep.
Op de aangelegde gravelbaan bij het Westergasterrein in Amsterdam kwam Federer in actie voor de eerste partij. Lang was het onzeker of de winnaar van Wimbledon zijn opwachting zou maken. Federer die inmiddels al 12 partijen in de Davis Cup heeft gewonnen in zijn single had weinig moeite met Thiemo de Bakker. De vervanger van de zieke Igor Sijsling werd in drie sets (6-3 6-4 6-4) opzij gezet.

Regen en wind maakten het de tennissers p vrijdag moeilijk, maar de Nederlanders konden rekenen op een massale steun van de in oranje uitgedoste supporters. 
De hoop voor de Nederlanders ging uit naar kopman Robin Haase. Hij nagm het op tegen de top 20 speler Stanislas Wawrinka. De Zwitser, die wisselvallig speelde, benutte zijn derde matchpoint in de tiebreak van de vierde set. In de tweede set was Haase nog lanszij gekomen. De Hagenaar kreeg in de derde en vierde set maar liefst negen breakkansen, maar wist er daarvan geen enkele te benutten. 
Door de beide nederlagen dreigt zaterdag in het dubbelspel al een voortijdige beslissing. In principe nemen Federer en Wawrinka het dan op tegen Haase en Jean-Julien Rojer. Bij winst handhaven de Zwitsers zich op het hoogste niveau.

Dag 2

Rojer en Haase blij na zege

In het herendubbel komt Nederland scherp aan de start. Dubbelspecialist Jean Julian Rojer en Haase zijn een  inmiddels ingespeeld en afgestemd koppel. De tegenstanders hebben in Federer en Wawrinka tegenstanders van formaat. Federer is de absolute top als single speler, maar in de dubbel hebben de beide Zwitsers ook een reputatie: goud op de Olympische Spelen in 2008. De Nederlandsers zetten druk vanaf het begin. Bij 4-4 breekt Oranje de Zwitsers en pakt meteen de eerste set. M met scherpe en tactische volleys worden de Zwitsers in 4 sets aan de kant geschoven. (6-4 6-2 5-7 6-3).Tussenstand 2-1. Maar wie stopt Federer op zondag?

Dag 3

De  Nederlandse kopman Robin Haase mag het opnemen tegen  Federer. S'werelds beste tennisser houdt niet van gravel en  op verzoek van Haase en Siemerink is er dus een trage gravelbaan aangelegd. In de eerste set komt Haase niet uit de verf en Federer is belust op revanche.Pas in de derde set komt Haase los, maar Federer maakt het in 6-1, 6-4 en 6-4 solide af. Nederland blijft in de Europese zone en Zwitserland verlengt het verblijf in de Wereldgroep. 

Murray doorbreekt de Britse tennisban

Fred Perry

Een uitzinnig Arthur Ashe stadion begroette Andy Murray en Novak Djokovic in - de vanwege weersomstandigheden uitgestelde - US Open finale. Fred Perry, de beste Britse tennisser ooit, kon het niet meemaken. In 1936 won Perry voor het laatst een Grand Slam. In dat jaar won hij Wimbledon en de US Open.
Hij overleed aan het einde van de vorige eeuw en kon zodoende niet zien hoe de Schot Andy Murray trachtte om het eerste na-oorlogse Grand Slam voor Groot-Brittannië binnen te halen. 76 jaar lang snakken de Britten naar een vervolg. De minste speler van de (samen met Djokovic, Roger Federer en Rafael Nadal) ‘Big Four’, was de enige van de groep die nog geen grote titel pakte.

De finale werd geteisterd door harde windstoten, waardoor het  steeds lastiger werd om druk uit te oefenen. Onder toeziend oog van landgenoot Sean Connory en Kevin Spacey ging Murray er vol voor. Enerzijds met vertrouwen omdat hij de Olympische Spelen won in een finale tegen kwelgeest Federer. Maar anderzijds werd hij ook mentaal  voor een enorme uitdaging gesteld. Vier keer eerder verloor de Brit een finale. De laatste vijf keer verloor hij de onderlinge ontmoeting met zijn huidige tegenstander, Djokovic. Die laatste had al bewezen  om slopende finales te kunnen spelen, zoals begin dit jaar, in de bijna 6 uur durende ontmoeting met Nadal op de Australian Open.
Zo rustig als de Schot normaal start, zo furieus begon hij nu. Het leverde hem meteen een break op. Ook het omgaan met de wind was beter besteed aan Murray. Djokovic - die een dag minder rust genoot - oogde nog wat wankel en was minder gretig en fris dan zijn tegenstander.  Na een zinderende tiebreak waar Murray vijf setpoints onbenut liet, leek het zwaar te worden. Maar na de zwaarbevochten winst (met 12-10 in de tiebreak), stoomde Murray door. Op 5-2 in de tweede set leek hij te gaan choken en sloop er twijfel in de ogen van de Schotse nummer vier van de wereld. Beide heren kreunden onder de lange rally's en de harde wind. En zagen de 5-5 op het scorebord komen.Lange slopende rallys (eenmaal van 54 slagen0 waren een toonbeeld van hoogstaand tennis.
Murray toonde andermaal vechtlust door de Serviër weer te breken en ook de tweede set te winnen. In de derde set was er weer een metamorfose te zien bij Djokovic. Hij was weer de clowneske vrolijke entertainer op de baan. De wind ging liggen, zodat nummer één van de wereld meer druk kon uitoefenen. Het resulteerde in een lange nachtelijke vijfsetter. Lange games resulteerden in een 3-0 voorsprong. Djokovic kwam nog eenmaal terug tot 3-2, maar was toen gesloopt door Murray en moest het moede hoofd (en stijve spieren) buigen voor de eerste Britse Grand Slam overwinning in het open era:  7-6 (12-10) 7-5 2-6 3-6 6-2.

Coach Ivan Lendl, die zowaar leek te lachen, keek goedkeurend toe tijdens de prijsuitrijking. Onder de hoede van de achtvoudig Grand Slam winnaar beleefde Murray op ingetogen wijze zijn finest hour.
“Ik heb bewezen dat ik Grand Slams kan winnen. Ik heb aangetoond dat ik het 4,5 uur kan volhouden en één van de sterkste mannen ooit in het tennis kan verslaan.” In de slopendepartij sloeg de twijfel hier en daar toe.
“Tijdens de wedstrijd twijfelde ik nog een beetje aan mezelf. Gelukkig slaagde ik erin om strijdbaar te blijven.”
“Toen ik serveerde voor het kampioenschap, realiseerde ik me wat een groot moment dit was in de historie van het Britse tennis.” Volgens de Schotse premier, Alex Salmond, is Murray nu een legende. "Hij heeft een fantastische prestatie neergezet". Hoe je het ook bekijkt, geschiedenis is geschreven. Fred Perry heeft eindelijk zijn rust gevonden.

Zinderende vrouwenfinale US Open

De vrouwen finale bij de US Open had dit jaar twee behoorlijk tegengestelde opponenten. Met een beetje fantasie kon je er een vrouwelijke Rocky film van maken. Serena Williams (nummer 3 op de WTA ranglijst), de verdediger van de Amerikaanse eer versus de huidige nummer 1 van de wereld, de Wit-Russische Vitoria Azarenka.

De één donker, de ander blond en Kaukasich blank. Waar Serena met 14 Grand Slam overwinningen al een tijdje aan de top staat, is Vitoria nog niet zo lang een tennistopper. Met de winst in de Australian Open pakte ze voor het eerst een Grand Slam titel. Op het toernooi in New York was ze nog nooit verder gekomen dan de vierde ronde (2007).

Serena was getooid met de kleuren van de US open was op en buiten de baan extravert. De Russische leek meer op een gecontroleerd ijskonijn. Wel genietend, maar ingetogen en nauwelijks merkbaar. Azarenka is in haar element als het gaat om spannende potjes en heeft een fantastische wedstrijdmentaliteit. 

Ze was echter in de eerste set  niet opgewassen tegen het powertennis van Williams, die 6-2 de eerste set binnenhaalde. Vorig jaar verloor ze in twee sets van Samantha Stosur na een emotionele halve finale. De zenuwen kwamen in de tweede set ook weer boven en dat was te merken aan de minder krachtige forehands en services van de Amerikaanse. Azarenka  kwam op stoom en pakte redelijk eenvoudig de tweede set. 

In de derde set was Williams weer gefocust. De vuisten ballend, oerkreten slakend en pirouetjes na een zoveelste krachtige winner. De servicegames waren nog steeds lastig en bij 1-2 werd de Amerikaanse dan eindelijk gebroken. Bij 5-3 en 30-30 was de Wit- Russische 2 ballen verwijderd van de titel. In de vorige vijf onderlinge ontmoetingen had Azarenka nog in het stof gebeten. Williams , gesteund door het luidruchtige Amerikaanse publiek gaf geen krimp. Bij 5-4 waren de rollen omgekeerd. Williams, bevrijd van spanning, zat helemaal in de flow. Azarenka voelde de druk  onder de dreiging van de naderende titel.  De service werd opeens weggeslagen en een tiebreak leek als scherprechter te fungeren. Maar zover lied Williams het niet komen.  

Met fantastische slagen haalde ze met 6-2, 2-6 en 7-5 voor de vierde keer de open Amerikaanse titel binnen. Na afloop genoot een uitgelaten Williams zichtbaar. Het was ook voor het eerst sinds 1993 dat er een driesetter werd gespeeld. 

Andy Roddick: dansen in de schaduw

U kent ze misschien wel….oude mannetjes op het dorpsplein, die niet weg te denken zijn uit het straatbeeld. Of stamgasten in een café, toffe peren, die vervelend worden als ze tot sluitingstijd met te veel alcohol op blijven hangen. Of de veertiger die in een moderne nachtclub ronddoolt omdat hij er al vanaf zijn 18e komt, onbewust van zijn omgeving uit een andere generatie. Ook bij tennisser Andy Roddick bekruipt je een soortgelijk gevoel.  
Hoewel Roddick met zijn 30 jaar – "nog maar" – 12 jaar mee doet met de top van s’werelds beste tennissers, heb je het gevoel dat hij er altijd is geweest. Zijn karakter, uitstraling, inzet en verschijning dragen hier toe bij. In 2000 won Andy al toernooien op het hoogste niveau. Hij was voormalig nummer 1 van de wereld en winnaar van de US open (beiden 2003). Ooit houder van het record van de hardste service en finalist in de legendarische Wimbledonfinale (2009) die hij in 5 sets (17-15) verliest van zijn eeuwige nemesis Roger Federer. Dezelfde Federer zou hem in de drie overige Grand Slam finales verslaan. 

Met zijn kenmerkende stijl en specifieke serveerbeweging haalde hij 32 enkel titels, waaronder dus 1 Grand Slam. Je hield van hem of je verafschuwde hem. Maar vriend en vijand waren het er over eens dat hij met een beperkt slagenarsenaal, zijn harde service en fantastische inzet een echte vechter was.  Andy Roddick zorgt samen met generatiegenoten Roger Federer (Zwitserland), Novak Djoković (Servië) , Rafael Nadal (Spanje) en Marat Safin (Rusland) voor het gezicht van tennis in het begin van de 21e eeuw. Inmiddels is de nieuwe generatie hem voorbij gegaan. Van mannen zoals Tsonga, Ferrer, Del Potro en Berdych kan hij nog maar bij uitzondering winnen. Wat zou er op zijn palmares staan als die onverslaanbare kannibaal Federer, hem in 2004 niet van van zijn troon had gestoten en alle prijzen voor hem had weggekaapt? Roddick vecht in de top, een opvallend gevecht, maar wel in de schaduw.  

Afgelopen donderdag kondigde Roddick zijn afscheid aan. Het US Open is dan ook hét podium om afscheid te nemen. Een filmpje met de hoogtepunten uit zijn loopbaan maakte vrijdag in de kleedkamer de nodige emoties los bij Andy Roddick. Vol inspiratie stapte de Amerikaanse tennisser de baan op voor zijn wedstrijd in de tweede ronde van de US Open tegen het Australische talent Bernard Tomic. 'Dat filmpje was zo geweldig', zei Roddick. 'Ik wilde er daarna echt voor gaan op de baan. Ik wil toch nog wel even iets langer blijven.'
Er kwam veel op Roddick af nadat hij had bekendgemaakt dat hij zijn loopbaan beëindigde. Hij kreeg talloze reacties uit de tenniswereld en ook daarbuiten. Het resulteerde in een nerveuze en emotionele rollercoaster in de huidige aflevering van de US Open 2012.
Zijn coach Larry Stefanki hielp Roddick rustig te worden. 'Hij moest me toch wel even vertellen dat ik moest stoppen met denken en dat ik er gewoon voor moest gaan.' Hij kwam tegen Tomic nauwelijks in de problemen. Overdonderd door het publiek en Andy Roddick zelf, verlengde de voormalig winnaar van de US Open met 6-3 6-4 6-0 zijn loopbaan.

Nadat de Italiaan Fognini ook aan de kant wordt geschoven krijgt hij gisteren in de kwart finale een serieuze tegenstander van formaat. Nummer 8 van de wereld en winnaar van de US Open 2009, Juan Martin del Potro is de tegenstander. Roddick weet dat hij de partij van zijn leven moet spelen. Met zijn servicegeweld wint hij de eerste set in een tie-break, maar verliest de tweede set met dezelfde cijfers. Langzaam moet hij wijken voor de Argentijn die ook de derde set wint. Roddick voelt dat zijn Waterloo er aan komt. Hij produceert nog een paar straaltjes zweet uit zijn immer transpirerende lichaam. Tovert nog wat aces uit de hoge hoed en probeert in de wedstrijd te blijven. Hij komt terug tot 4-3 in 4e set. Het immer aanwezige publiek in de Arthur Ashe arena wordt nog rumoeriger en gaat letterlijk en figuurlijk massaal achter hem staan. Het wordt 5-3 na de servicebeurt van zijn tegenstander en je ziet dat Roddick zichtbaar emotioneel is. Nerveus voor het onvermijdelijke afscheid. Celebrities en vriendin annex model Brooklyn Decker verbijten zich op de tribune als het eerste matchpoint op 30-40 zich aandient.

"Is dit het dan?" Zie je Roddick denken. De ogen hol, het lichaam moedeloos en het hoofd naar beneden. Een staande ovatie voordat hij het matchpoint weg serveert. 5-4, kan het dan toch nog? Del Potro vuurt als een klassieke beul de ballen met dodelijke snelheid af op Roddick, die alleen nog kan terugbrengen , maar niet meer scoren kan. Hij en het publiek weten dat hij zich in een arena bevind waar de gladiator zijn laatste gevecht houdt. Het wordt 40-0 als hij met vochtige ogen de focus probeert te bewaren, maar dan is het klaar. Del Potro slaat zijn kruisje en zet met 6-7, 7-6, 6-2, 6-4 een kruis over de carrière van de beste Amerikaan van deze eeuw. De winnaar zwaait naar het publiek en wijst naar Roddick. Het publiek gaat nogmaals op de banken en een minutenlang applaus gaat door het stadion.  

Hij houdt het wederom niet droog achter zijn handdoek. De koning van de persconferenties zit na afloop verlegen om woorden. Een geëmotioneerde Roddick bedankt het publiek en vertelt “van elke minuut en elke toeschouwer te hebben gehouden, terwijl ik niet altijd makkelijk voor jullie geweest”. Het gejoel en gefluit barst los. Roddick is moe. Moe van emoties en de slopende partij maar ook van het vermoeiende tennisnomade bestaan. Hij verlangt naar zijn hond, zijn huis en zijn mooie vrouw. Je aces zullen gemist worden, Andy. Het ga je goed A-Rod!