Excelsior is de club van Rotterdam

Pijn is fijn!

Sportclub Excelsior. Als supporter krijg je gelijktijdig het lidmaatschap van de bond voor masochisten cadeau. Je moet een liefhebber zijn van zelfkastijding om van de club uit Kralingen te houden. 110 jaar speelt men in Rotterdam. 110 jaar van pijnlijk sadisme. Na een kus op je wang, een trap voor je donder.

Je weet dat het tijdelijk is. Het eredivisieschap. Het kan één, twee, heel misschien drie jaar duren, maar dan wordt de illusie van “meedoen voor het eggie” doorgeprikt. Op het moment dat je vrede hebt met een langdurig verblijf in de eerste divisie (of hoe het gedrocht ook mag heten) komt onverwacht die fata morgana. Een vette worst die je wordt voorgehouden. Samenwerking met Feyenoord, miraculeuze nacompetities en opeens staan de topclubs weer op Woudestein. Het doet pijn, maar je kunt niet zonder.

Zelfs om het voortbestaan van de club hangt een vage mist. Al zal directeur Simon Kelder nooit zeggen dat Excelsior verdwijnt. De opperbaas van de (voormalig) oud-papierclub stopt het geld eerst drie keer terug in zijn broekzak voordat hij het uitgeeft. Ironisch genoeg was Excelsior wel de eerste club met een verkapte shirtreclame (de schattige A van Akai was een uitvinding van suikeroom Rob Albers). Het is aandoenlijk hoe veel werk gestopt word in vrijwilligersactiviteiten, zoals het benaderen van wijkbewoners. “Kent U Excelsior? Trammetje 21. Acht uur aftrap, maar als u later komt wachten gewoon even. ”

De diehard supporters hebben eelt op de ziel. Trouwe honden, die zich laten weg regenen op een staantribune in Emmen. Excelsior is een club om nooit boos op te worden. Geen gekke fratsen. Voetballers en trainers zijn nog benaderbaar aan het kleine stadion aan de Honingerdijk. Je kunt er prima tussen de suppoosten door lopen. Helder staat me nog voor de geest hoe ik op een vol(!) Woudestein probleemloos achter de dug-out van AZ kon staan. Het was de bizarre wedstrijd in 2007 waarin AZ het kampioenschap verspeelde. Van Gaal liep steeds roder aan. Zelden iemand die zo aanwezig is, zo afwezig gezien. AZ-huurling Luijckx die wilde winnen van zijn oude ploeg, een huilende Danny Koevermans en uitgedoste supporters uit Alkmaar, gevangen in een natte cocktailshaker van emoties.

De Kralingers doen op zijn tijd topclubs pijn met verzorgd voetbal. Een voorsprong is de ultieme Tantaluskwelling. Met samengeknepen billen zie je lijdzaam toe hoe in de laatste minuten de punten aan de club met de tigvoudige begroting cadeau gedaan wordt. Sporadisch is er die merkwaardige opleving. Excelsior is als David, de reuzendoder die de voetbal-Goliaths bij gelegenheid een geoorloofde tackle toebrengt. Ajax heeft het vaak lastig. Sparta is al tweemaal naar de eerste divisie geloodst omdat ze in de play-off “het kleine broertje” niet aankonden.

Deze week mag Excelsior naar de Graafschap, waar gewonnen moet worden om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Nu kunnen die superboeren er geen pepernoot van, maar juist van die clubs (met een hots-knots-begonia grasmat) verliest Excelsior.

Ik bereid me al voor op rechtstreekse degradatie. Heerlijk. Wat een genot. De gratis voorpret is nu al bezig. Yeah baby, give to me. Telstar, Sittard, Langeleegte, here we come!.

In het kleine stadion aan de Honingerdijk kun je ongemoeid tussen de suppoosten door lopen. Voetballers en trainers zijn nog benaderbaar. Helder staat me nog voor de geest hoe ik op een vol(!) Woudestein probleemloos achter de dug-out van AZ kon staan. Het was de bizarre wedstrijd in 2007 waarin AZ kampioen kon worden. Van Gaal liep steeds roder aan. Zelden iemand die zo aanwezig is, zo afwezig gezien. AZ-huurling Luijckx die wilde winnen, een huilende Danny Koevermans, supporters uit Alkmaar, die werden gevangen in een natte cocktailshaker van emoties.

Ook andere topclubs zijn vaak op de pijnbank gelegd met verzorgd voetbal. Met samengeknepen billen zie je lijdzaam toe hoe in de laatste minuten de punten aan de club met de tigvoudige begroting cadeau gedaan wordt. Af en toe is er die merkwaardige opleving. Excelsior is als David, die als reuzendoder de voetbal Goliaths bij gelegenheid (geoorloofd) onderuit schoffelt. Zo heeft Ajax het vaak lastig tegen Excelsior. Sparta is al tweemaal naar de eerste divisie geloodst omdat ze in de play-off “het kleine broertje” niet aankonden. 

Excelsior komt op 2-1 tegen Ajax

Over een paar weken mag Excelsior naar de Graafschap, waar gewonnen moet worden om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Nu kunnen die superboeren er geen pepernoot van, maar juist van die clubs (met een hots-knots-begonia grasmat) verliest Excelsior.

Ik bereid me al voor op rechtstreekse degradatie. Heerlijk. Wat een genot. De gratis voorpret is nu al bezig. Yeah baby, give it to me. Telstar, Emmen, Langeleegte, here we come!

Kokosnoot onder de kazen

AZ had dit seizoen (2011/2012) al kampioen geweest. Maar dan wel met Bas Dost in de spits. Er waren dan meer goals gemaakt. Er waren geen onnodige punten weggegeven. Maar de tering is naar de nering gezet. De beoogde Alkmaarse goaltjesdief heet Altidore. Hij is de reden dat de competitie tot deze voetbaldag na Pasen, elke week een feest is voor fabrikanten van pacemakers en kalmerende middelen. En voetbalfans.

Superwoensdag. De ontknoping van de eredivisie. Ik ga er vanavond maar eens lekker voor zitten. Niet trainen voor de tenniscompetitie. Maar afgezonderd met laptop, chips en bier – ik ken mijn prioriteiten - voor de digitale zender. Smullen van de affiches: AZ-Twente, Heerenveen-Ajax, RKC-PSV en Roda JC-Feyenoord.

AZ-Twente is een heerlijke pot voetbal. AZ heeft vanaf het moment dat ze de kleedkamer uit lopen de wil om te winnen. Ik vermoed dat trainer Gert-Jan Verbeek op een boksbal heeft lopen rammen of een donderspeech uit ver vervlogen tijden declameerde. Maar het werkt wel. AZ gaat er op. En hij doet mee. Jozy (eigenlijk Josmer) Altidore, Amerikaan met Haïtiaanse roots, die al een jaar het Hollandse positiespelletje (in dit geval met vleugelspelers) probeert te begrijpen. De kolos die met zijn indrukwekkende gestalte niet misstaat bij de LA Lakers, wekt de indruk dat hij niet alleen ergens in een verkeerd vliegtuig is gestapt, maar ook op het verkeerde sportveld is uitgestapt.

Via New York Red Bulls, Villareal, Xerez CD, Hull City, Bursaspor belandde hij met kerst 2010 in Alkmaar. Vergeleken met Altidore is Andre – koning van de kluts – Hoekstra een technisch verfijnde voetballer. Dat de spits wat zwaarlijvig is, technisch minder vaardig en zijn medespelers niet ziet of kan bereiken zou voor menigeen een abonnement op reservebank of tribune betekenen. Maar niet bij Verbeek.  De relatief dure aankoop moet spelen en krijgt noodgedwongen een kans. Benschop en Boymans zijn nog niet fit of klaar. Na een paar mooie goals in de eerste wedstrijden scoorde de spits tussen september en december nauwelijks. Vaak is hij de retourhalte van mooie vloeiende aanvallen die zijn ploeggenoten fabriceren. Verbeek verdedigt hem, want hij heeft geen keus.

Deze avond Altidore wederom in de basis tegen FC Twente. Altidore bestormt als een losgeslagen stier het Twentse strafschopgebied. De ex-Red Bull duikt bij één van de eerste corners  naar voren en duwt meteen zijn tegenstander Bengtsson kopje onder. Van dichtbij is het zelfs voor Jozy een koud kunstje om de 1-0 in te koppen. Twente zet aan. Met scherpe duels dammen ze het initiatief van AZ in. Met een slim schot van De Jong komen de Tukkers op 1-1. Uitblinkers Elm, Martens en Maher zetten de duimschroeven namens de Alkmaarders andermaal aan. Alle ballen op Altidore dirigeert Verbeek nogmaals. De spits werkt, sprint en schopt aandoenlijk naar de ballen. Ook al verprutst hij kansen bij de vleet, de bergen krediet van trainer, ploegmaten en aanhang blijven. Via een geniale een-twee met Maher loopt Jozy de bal de goal in. Een cultfiguur en de 2-1 zijn geboren. Het lijkt of Twente de knock-out tegen de slaap krijgt. AZ hoopt stiekem alweer op een derde landstitel. Altidore krijgt nog een kans op een derde goal, maar gekker maakt hij het niet. 10 minuten voor tijd wordt Jozy gewisseld. Ook controleur Elm. Noodgedwongen, want hij krijgt een behoorlijke schop van Plet, die zijn naam eer aan doet.

Een knotsgekke en zinderende slotfase breekt aan. De spanning is in stadions en huiskamer voelbaar. Benschop en Plet schieten rakelings over. In de 90^e minuut slaan de Alkmaarse supporters hun handen voor de ogen. Bajrami kopt de 2-2 langs Esteban. Goodbye victory. Dag 3 punten en kampioenschap (Ajax zal later die avond wel 3 punten pakken). Er zal niks meer gebeuren, want Altidore staat niet meer op het veld. Niemand meer om de winnende voor AZ er in te knotsen. Ook geen zondebok meer, om je frustratie weer op te botvieren.