U kent ze misschien wel….oude mannetjes op het dorpsplein, die niet weg te denken zijn uit het straatbeeld. Of stamgasten in een café, toffe peren, die vervelend worden als ze tot sluitingstijd met te veel alcohol op blijven hangen. Of de veertiger die in een moderne nachtclub ronddoolt omdat hij er al vanaf zijn 18e komt, onbewust van zijn omgeving uit een andere generatie. Ook bij tennisser Andy Roddick bekruipt je een soortgelijk gevoel.
Hoewel Roddick met zijn 30 jaar – "nog maar" – 12 jaar mee doet met de top van s’werelds beste tennissers, heb je het gevoel dat hij er altijd is geweest. Zijn karakter, uitstraling, inzet en verschijning dragen hier toe bij. In 2000 won Andy al toernooien op het hoogste niveau. Hij was voormalig nummer 1 van de wereld en winnaar van de US open (beiden 2003). Ooit houder van het record van de hardste service en finalist in de legendarische Wimbledonfinale (2009) die hij in 5 sets (17-15) verliest van zijn eeuwige nemesis Roger Federer. Dezelfde Federer zou hem in de drie overige Grand Slam finales verslaan.
Met zijn kenmerkende stijl en specifieke serveerbeweging haalde hij 32 enkel titels, waaronder dus 1 Grand Slam. Je hield van hem of je verafschuwde hem. Maar vriend en vijand waren het er over eens dat hij met een beperkt slagenarsenaal, zijn harde service en fantastische inzet een echte vechter was. Andy Roddick zorgt samen met generatiegenoten Roger Federer (Zwitserland), Novak Djoković (Servië) , Rafael Nadal (Spanje) en Marat Safin (Rusland) voor het gezicht van tennis in het begin van de 21e eeuw. Inmiddels is de nieuwe generatie hem voorbij gegaan. Van mannen zoals Tsonga, Ferrer, Del Potro en Berdych kan hij nog maar bij uitzondering winnen. Wat zou er op zijn palmares staan als die onverslaanbare kannibaal Federer, hem in 2004 niet van van zijn troon had gestoten en alle prijzen voor hem had weggekaapt? Roddick vecht in de top, een opvallend gevecht, maar wel in de schaduw.
Afgelopen donderdag kondigde Roddick zijn afscheid aan. Het US Open is dan ook hét podium om afscheid te nemen. Een filmpje met de hoogtepunten uit zijn loopbaan maakte vrijdag in de kleedkamer de nodige emoties los bij Andy Roddick. Vol inspiratie stapte de Amerikaanse tennisser de baan op voor zijn wedstrijd in de tweede ronde van de US Open tegen het Australische talent Bernard Tomic. 'Dat filmpje was zo geweldig', zei Roddick. 'Ik wilde er daarna echt voor gaan op de baan. Ik wil toch nog wel even iets langer blijven.'
Er kwam veel op Roddick af nadat hij had bekendgemaakt dat hij zijn loopbaan beëindigde. Hij kreeg talloze reacties uit de tenniswereld en ook daarbuiten. Het resulteerde in een nerveuze en emotionele rollercoaster in de huidige aflevering van de US Open 2012.
Zijn coach Larry Stefanki hielp Roddick rustig te worden. 'Hij moest me toch wel even vertellen dat ik moest stoppen met denken en dat ik er gewoon voor moest gaan.' Hij kwam tegen Tomic nauwelijks in de problemen. Overdonderd door het publiek en Andy Roddick zelf, verlengde de voormalig winnaar van de US Open met 6-3 6-4 6-0 zijn loopbaan.
Nadat de Italiaan Fognini ook aan de kant wordt geschoven krijgt hij gisteren in de kwart finale een serieuze tegenstander van formaat. Nummer 8 van de wereld en winnaar van de US Open 2009, Juan Martin del Potro is de tegenstander. Roddick weet dat hij de partij van zijn leven moet spelen. Met zijn servicegeweld wint hij de eerste set in een tie-break, maar verliest de tweede set met dezelfde cijfers. Langzaam moet hij wijken voor de Argentijn die ook de derde set wint. Roddick voelt dat zijn Waterloo er aan komt. Hij produceert nog een paar straaltjes zweet uit zijn immer transpirerende lichaam. Tovert nog wat aces uit de hoge hoed en probeert in de wedstrijd te blijven. Hij komt terug tot 4-3 in 4e set. Het immer aanwezige publiek in de Arthur Ashe arena wordt nog rumoeriger en gaat letterlijk en figuurlijk massaal achter hem staan. Het wordt 5-3 na de servicebeurt van zijn tegenstander en je ziet dat Roddick zichtbaar emotioneel is. Nerveus voor het onvermijdelijke afscheid. Celebrities en vriendin annex model Brooklyn Decker verbijten zich op de tribune als het eerste matchpoint op 30-40 zich aandient.
"Is dit het dan?" Zie je Roddick denken. De ogen hol, het lichaam moedeloos en het hoofd naar beneden. Een staande ovatie voordat hij het matchpoint weg serveert. 5-4, kan het dan toch nog? Del Potro vuurt als een klassieke beul de ballen met dodelijke snelheid af op Roddick, die alleen nog kan terugbrengen , maar niet meer scoren kan. Hij en het publiek weten dat hij zich in een arena bevind waar de gladiator zijn laatste gevecht houdt. Het wordt 40-0 als hij met vochtige ogen de focus probeert te bewaren, maar dan is het klaar. Del Potro slaat zijn kruisje en zet met 6-7, 7-6, 6-2, 6-4 een kruis over de carrière van de beste Amerikaan van deze eeuw. De winnaar zwaait naar het publiek en wijst naar Roddick. Het publiek gaat nogmaals op de banken en een minutenlang applaus gaat door het stadion.
Hij houdt het wederom niet droog achter zijn handdoek. De koning van de persconferenties zit na afloop verlegen om woorden. Een geëmotioneerde Roddick bedankt het publiek en vertelt “van elke minuut en elke toeschouwer te hebben gehouden, terwijl ik niet altijd makkelijk voor jullie geweest”. Het gejoel en gefluit barst los. Roddick is moe. Moe van emoties en de slopende partij maar ook van het vermoeiende tennisnomade bestaan. Hij verlangt naar zijn hond, zijn huis en zijn mooie vrouw. Je aces zullen gemist worden, Andy. Het ga je goed A-Rod!
Er kwam veel op Roddick af nadat hij had bekendgemaakt dat hij zijn loopbaan beëindigde. Hij kreeg talloze reacties uit de tenniswereld en ook daarbuiten. Het resulteerde in een nerveuze en emotionele rollercoaster in de huidige aflevering van de US Open 2012.
Zijn coach Larry Stefanki hielp Roddick rustig te worden. 'Hij moest me toch wel even vertellen dat ik moest stoppen met denken en dat ik er gewoon voor moest gaan.' Hij kwam tegen Tomic nauwelijks in de problemen. Overdonderd door het publiek en Andy Roddick zelf, verlengde de voormalig winnaar van de US Open met 6-3 6-4 6-0 zijn loopbaan.
Nadat de Italiaan Fognini ook aan de kant wordt geschoven krijgt hij gisteren in de kwart finale een serieuze tegenstander van formaat. Nummer 8 van de wereld en winnaar van de US Open 2009, Juan Martin del Potro is de tegenstander. Roddick weet dat hij de partij van zijn leven moet spelen. Met zijn servicegeweld wint hij de eerste set in een tie-break, maar verliest de tweede set met dezelfde cijfers. Langzaam moet hij wijken voor de Argentijn die ook de derde set wint. Roddick voelt dat zijn Waterloo er aan komt. Hij produceert nog een paar straaltjes zweet uit zijn immer transpirerende lichaam. Tovert nog wat aces uit de hoge hoed en probeert in de wedstrijd te blijven. Hij komt terug tot 4-3 in 4e set. Het immer aanwezige publiek in de Arthur Ashe arena wordt nog rumoeriger en gaat letterlijk en figuurlijk massaal achter hem staan. Het wordt 5-3 na de servicebeurt van zijn tegenstander en je ziet dat Roddick zichtbaar emotioneel is. Nerveus voor het onvermijdelijke afscheid. Celebrities en vriendin annex model Brooklyn Decker verbijten zich op de tribune als het eerste matchpoint op 30-40 zich aandient.
"Is dit het dan?" Zie je Roddick denken. De ogen hol, het lichaam moedeloos en het hoofd naar beneden. Een staande ovatie voordat hij het matchpoint weg serveert. 5-4, kan het dan toch nog? Del Potro vuurt als een klassieke beul de ballen met dodelijke snelheid af op Roddick, die alleen nog kan terugbrengen , maar niet meer scoren kan. Hij en het publiek weten dat hij zich in een arena bevind waar de gladiator zijn laatste gevecht houdt. Het wordt 40-0 als hij met vochtige ogen de focus probeert te bewaren, maar dan is het klaar. Del Potro slaat zijn kruisje en zet met 6-7, 7-6, 6-2, 6-4 een kruis over de carrière van de beste Amerikaan van deze eeuw. De winnaar zwaait naar het publiek en wijst naar Roddick. Het publiek gaat nogmaals op de banken en een minutenlang applaus gaat door het stadion.
Hij houdt het wederom niet droog achter zijn handdoek. De koning van de persconferenties zit na afloop verlegen om woorden. Een geëmotioneerde Roddick bedankt het publiek en vertelt “van elke minuut en elke toeschouwer te hebben gehouden, terwijl ik niet altijd makkelijk voor jullie geweest”. Het gejoel en gefluit barst los. Roddick is moe. Moe van emoties en de slopende partij maar ook van het vermoeiende tennisnomade bestaan. Hij verlangt naar zijn hond, zijn huis en zijn mooie vrouw. Je aces zullen gemist worden, Andy. Het ga je goed A-Rod! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten