dinsdag 28 februari 2012

Doorploegen: Davydenko

Eind jaren 70 wordt een tennistalent geboren in de Oekraïne. Zijn naam? Davydenko, Eduard Davydenko. In 1981 krijg hij gezelschap van zijn broer Nikolaj. Deze Davydenko moet het niet hebben van zijn talent. Hij is niet lang of gezegend met een verwoestende backhand en mist ook een mokerservice. Hij bereikt zijn status door keihard te werken. Zij broer Eduard was behept met meer fijngevoeligheid. Maar doorzettingsvermogen en ijver zijn elementaire kwaliteiten in het toptennis. Daarom haalt Nikolaj het wel. Het stel is op de tour onafscheidelijk. Eduard is sparringpartner, reisgezel, manager en coach tegelijk. Ik pleeg ze onverbeterlijk Davyd en Ko te noemen.

Het gezin verhuisd naar Duitsland, waar meer mogelijkheden liggen om door te breken. Nikolaj krijgt later -op aanvraag - het Russisch staatsburgerschap. Hij zal 34 single wedstrijden voor zijn nieuwe land spelen.
Iron man -zoals een van zijn bijnamen luidt - vertrouwd naast Eduard ook volledig op zijn vrouw Irina.
Davydenko werd professioneel tennisser in 1999. Hij won dat jaar ook zijn eerste challenger in Mönchengladbach, en nam voor het eerst deel aan een ATP-toernooi, in Amsterdam. Hij boekte daar zijn eerste zege op ATP-niveau en bereikte er de halve finale, die hij verloor van Raemon Sluiter.


In 2005 stormt Nikolaj de Top 10 binnen en bereikt aan het einde van datzelfde jaar een 5e plaats. Eind 2006 staat hij zelfs een paar weken 3e. Hij heeft niet de minste spelers voor zich, maar de pech dat Federer in hetzelfde tijdperk tennist en dat Nadal juist dan doorbreekt.
Davydenko is niet een man die van de schijnwerpers houdt. Als enige top 10 speler heeft hij geen vooraanstaande kledingsponsor. Als ik in 2005 een prijsvraag over hem uitschrijf in het lokale clubblad krijg ik maar 9 reacties. Waarvan niemand weet welke speler ik omschrijf.

Zomer 2007. 
Ik besluit een gokje te wagen op een tenniswedstrijd van Davydenko. Het online wedden heb ik zojuist ontdekt en mijn favoriet is als 4e van de wereld in de vorm van zijn leven. Hij moet het opnemen tegen Martin Vassallo Arguello (toen nummer 87 op de ATP ranglijst) die nog nauwelijks iets heeft gewonnen of zal winnen. De kans dat Vassalo Arguello wint is kleiner dan dat hij een Elfstedentocht uitrijdt. Nadat Davydenko de eerste set wint, worden er bij wedkantoor Betfair ongewoon hoge bedragen ingezet op zijn tegenstander. In die eerste set krijgt Nikolaj last van fysieke gemakken, iets wat niet zo raar is. Bijna elke week heeft hij een toernooi, waarin hij ver komt. Aan het einde van de eerste set vertelt hij zijn vrouw,Irina dat hij last heeft en mogelijk moet opgeven. In de derde set trekt Davydenko zich terug, naar eigen zeggen wegens een voetblessure. Davydenko denkt dat iemand het gesprek heeft opgevangen. Een belchinees avant la lettre. Na een onderzoek van een jaar wordt hij van beschuldigingen vrijgesproken. Een zweem van verdachtmakingen blijft hangen als hij niet veel later wederom in de eerste rondes struikelt over op papier mindere goden. Een mogelijke verklaring is dat de werktennisser niet altijd topfit uit een vorig toernooi komt.

In de eerste drie maanden van het volgend jaar speelt Davydenko weinig door een blessure aan de linkerhiel, opgelopen bij het ATP-toernooi van Chennai. De gedwongen rust legt hem geen windeieren. Na wat mindere resultaten in de grand slams haalt hij de kwartfinale in Stuttgart en wint twee toernooien op rij: Hamburg (winst tegen Paul-Henri Mathieu) en Umag (tegen Juan Carlos Ferrero). In augustus haalt hij de kwartfinale op het Masterstoernooi van New Haven en Montréal, die hij verliest van de uiteindelijke winnaar Andy Murray. 
Het najaar wordt nog beter. Davydenko reist van hotel naar hotel, vliegt de halve aardbol af (kwartfinale in Peking, halve finale in Valencia plus winst in Kuala Lumpur en het Masterstoernooi van Shanghai). Aan het einde van het seizoen boekt de Rus het grootste succes uit zijn carrière. Voor de vijfde keer speelt hij - in Londen - de ATP World Tour Finals. Op de weg naar de titel verslaat hij onder andere Roger Federer (voor het eerst in 13 ontmoetingen), Rafael Nadal en Robin Söderling. In de finale zet hij Juan Martín del Potro met 6-3 en 6-4 opzij.


Davydenko start 2010 sterk met winst op het ATP-toernooi van Doha, waar hij de nummers 1 en 2 van de wereld, Federer en Nadal klopt.
Het jaar daarna haalt Davydenko wederom de finale van het ATP-toernooi van Doha, maar ditmaal is Federer te sterk. Op de Australian Open schakelt de Duitser Florian Mayer hem meteen in de eerste ronde uit. Daarna duikelt hij naar beneden op de ranglijsten. Het lichaam heeft te lijden onder de jarenlange slijtageslag die de marathonman zichzelf oplegt. De conditie en geest zijn onaangetast, maar het lichaam werkt steeds minder mee.


Februari 2012.
Inmiddels is onze Rus afgezakt naar een plek in de top 40. Maar voor een snelle indoor baan als Rotterdam is hij nog altijd een geduchte outsider. Hij komt graag naar de Maasstad en heeft hier al een drietal halve finales op zijn palmares staan. Na een dubbelspel dat verloren gaat door blessure van zijn kompaan Kunitsyn, zie ik hem doortrainen op een achterafbaantje. Hard en gedisciplineerd slaat hij zijn ballen tegen de baseline. Hij is nog steeds snel en heeft alles terug. Nieminen, Del Potro, Haase worden belaagd door kinderen die als bijen naar honing op zoek zijn. De honing is de handtekening. Een kind ontwaart Davydenko en trainingspartner. Een aantal  enthousiastelingen volgen. Ze weten niet goed wie ze om een handtekening moet vragen. Davydenko zet uitdrukkingsloos en zonder nadenken zijn handtekening. Meteen focust hij op zijn volgende partij. S ávonds heeft hij een afspraak in de kwartfinale met een goed spelende Richard Gasquet, die hij gedecideerd verslaat.

In de halve finale heeft een super serverende Federer moeite om de onverzettelijke Rus te verslaan. Pas in de 3e set zal de latere toernooiwinnaar met 6-4 de winst uit het vuur slepen. Davydenko kan zich nog steeds meten met de besten van de wereld. Maar er volgen geen uitgebreide interviews of een bezoek aan de Rotterdamse kroegen. Nikolaj verlaat als een grijze muis bijna geruisloos het toernooi. En hij vind het goed zo. Uit de schijnwerpers, maar snel in de warme schoot van zijn familie en gezin.


December 2032.
Op een akker nabij Donetsk, Oekraïne ploegt een boer met zijn hypermoderne tractor zijn onmetelijk stuk land om. Zijn bankrekening is goed gevuld, zijn boerderij is van grote schoonheid. Hij heeft veel bereikt, maar niemand kent hem nog. Voor het geld doet hij het niet. Hij wordt ook niet gedwongen. Hij weet niet beter. Na een dag hard werken, roept Irina hem voor het avondeten: “Nikolaj, het is mooi geweest voor vandaag”.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Totaal aantal pageviews

Blog over opmerkelijke gebeurtenissen in de sport