De wil om te winnen
Wint ambitieuze honger naar succes het van absolute kwaliteit in een eenmalige confrontatie? Een interessante stelling, die doorslaat naar het team dat voor de zege wil knokken. Als je tenminste afgaat op de Nederlandse en Engelse bekerfinale.In navolging van "laagvlieger" AZ pakt Wigan Athletic op sensationele wijze en voor de eerste maal ooit de FA-Cup ten koste van het sterrenensemble van Manchester City.
"City" had de ideale mogelijkheid had om de kater van de verloren landstitel -die naar aartsrivaal United ging - van zich af te sp(o)elen. In het veld stond een miljoenenploeg tegen een tegenstander (Wigan) die vanaf 2005 in de onderste regionen bivakkeert van de hoogste Engelse League en op het punt van degradatie staat.
Terwijl de kwaliteiten van City duidelijk aanwezig zijn, is de beleving bij Wigan veel hoger. De ploeg uit Manchester krijgt halverwege de eerste helft de beste kans als Carlos Tévez na een knappe combinatie, Wigan-doelman Joel op zijn weg vindt. Wigan gaat echter de kleedkamers in met de wetenschap dat het nog altijd uitzicht heeft op de eerste FA Cup in de clubhistorie. Ook het geloof neemt toe in deze typische Engelse FA-eindstrijd, waar de club van de (geblesseerde) Nederlander Ronnie Stam steeds sterker wordt. De doelpogingen brengen keeper Joe Hart in het laatste kwart van de wedstrijd niet in verlegenheid, maar toch zijn Arouna Kone en Calum McManaman een plaag voor de defensie.
Wigan's Ben Watson passeert Joe Hart |
Terwijl de toeschouwers zich al bij een verlenging neerleggen denkt invaller Ben Watson daar heel anders over. Uit een corner van Maloney kopt hij de beslissing tegen de touwen en bezorgt zijn club de FA Cup.
Martinez is tevreden |
'Iedereen had ons al afgeschreven voor de wedstrijd, maar wij joegen onze droom na. Dit gevoel is met geen pen te beschrijven. Mijn spelers zijn geconfronteerd met tegenslagen maar ze voetbalden met een glimlach. Ik ben enorm trots op ze'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten